Na het weekend ging ik bij mevrouw op huisbezoek om zelf te lezen waarom haar pgb was afgewezen. Achter op de brief ( de toekenningsbeschikking?) van de zorgverzekeraar stond als reden: u heeft geen bewindvoerder en u bent zelf niet in staat een pgb te beheren. Daarom krijgt u zorg in natura. Onze schoenen vielen er van uit: mevrouw heeft 7 jaar een pgb gehad in de awbz en zou dat nu ineens niet meer kunnen beheren? We wilden natuurlijk meteen bezwaar maken, maar over een procedure daarvoor werd met geen woord gerept.
Geen pgb: bezwaar maken of een klacht indienen?
Op de website van de zorgverzekeraar vonden we dat we, als we bezwaar wilden maken, een klacht moesten indienen. Dat leek ons echter een onevenredig zwaar middel, als er sprake is van een misverstand. Want meer dan dat was het niet in onze ogen. Daarom maar even gebeld met de klantenservice. Uitgelegd dat mevrouw al jaren een pgb beheert. “Ja”, zei de mevrouw van de klantenservice, “schrijf dan maar even een kort briefje om het uit te leggen. Komt zeker in orde!”
Geen bericht is geen goed bericht
Na 14 dagen worden we wat ongedurig. De huidige indicatie loopt af en er is nog geen ontvangstbevestiging op ons schrijven gekomen. Laat staan een inhoudelijke reactie. Dus maar weer even bellen. Na enige uitleg worden we doorverbonden met Bitse Betsy van de zorgverzekeraar. Zij vertelt dat de zorgverzekeraar wel 6 weken mag doen over het behandelen van het bezwaar. Op mijn vraag waar dat staat moest ze helaas het antwoord schuldig blijven. Gevraagd naar de reden waarom indicatiesteller van mening was dat mevrouw geen pgb kan beheren werd gemeld dat zij geen inzicht heeft in rollen…. En nog wat andere HBO-geschoolde rapportage-taal. Het werd zo snel verteld dat het onmogelijk was om een en ander goed te horen, laat staan om het te noteren. Bitse Betsy voelde zich blijkbaar een beetje in het nauw gedreven. Ze sloot het gesprek af met de opmerking dat ze het met spoed zou gaan behandelen, dat mevrouw volgende week uitsluitsel zal krijgen en gooide de hoorn op de haak. We wachten het af…
Wie is de eigenaar van het probleem
Terwijl het bezwaar loopt is mevrouw niet zeker van de doorbetaling van het pgb, en evenmin wordt er gebruik gemaakt van zorg in natura: dat wil ze niet, ze wil verzorgd worden door haar eigen vertrouwde zorgverlener. En natuurlijk gaat hij door met haar verzorgen, in het vertrouwen dat het wel goed komt met die pgb-indicatie. Maar wat als het pgb alsnog wordt geweigerd?
De overheid heeft in feite het uitvoeren van de zorg grotendeels over de schutting gekieperd naar zorgverzekeraars en gemeenten, zonder zich af te vragen of deze wel voldoende toegerust zijn om deze taken uit te voeren. De zorgverzekeraars hebben blijkbaar geen idee van de verhoudingen binnen het veld van zorgaanbieders versus pgb-budgethouders. Het is echt niet verwonderlijk dat wijkverpleegkundigen in dienst van zorg-in-natura-aanbieders zich inspannen om zo min mogelijk pgb’s te indiceren. Was Per Saldo, de grootste vereniging van budgethouders, vorig jaar nog verheugd over de verklaring dat ook in de zorgverzekering het recht op pgb gewaarborgd zou blijven, in mijn praktijk als mantelzorgmakelaar maak ik keer op keer mee dat de indicerende wijkverpleegkundigen per definitie proberen zorg in natura te indiceren. Ook wanneer dit pertinent in druist tegen de wens van de zorgvrager. Ik houd mijn hart vast voor de toekomst!
Schandalig, maar zo is het precies.
Wat kunnen we er aan doen?
We zijn inmiddels ruim een jaar, en vele bezwaarprocedures tegen zorgverzekeraars verder…. En wat is gebleken? We kunnen er helemaal niets tegen doen! Een enkele uitzondering daargealten ken ik vele gevallen waarin de mantelzorger/zorgverlener door de zorgverzekaar buiten spel is gezet waar het gaat om het krijgen van een vergoeding voor de geleverde zorg. De zorgvrager moet maar gebruik maken van een gecontracteerde zorgaanbieder, en anders maar gratis zorg verlenen. De kapstok waar dit alles meestal aan wordt opgehangen is: de zorg is planbaar! Ja hoor, hulp bij naar het toilet gaan is hartstikke planbaar natuurlijk, en het verschonen van incontinentiemateriaal ook… Als de zorg duidelijk niet-planbaar is wordt geprobeerd de zorgvrager incompetent te verklaren om een pgb te beheren. Zodat het pgb alsnog kan worden afgewezen. De thuiszorgorganisaties varen er wel bij! Dus waarom die alsnog failliet gaan is mij een raadsel. Misschien toch nog te veel management dat te hoge salarissen krijgt?